De laatste loodjes

Daar zijn ze weer hoor de mannen...

Dit keer niet zoals jullie van ons gewend zijn met een ellenlang verhaal, maar een kortje voor ons doen. We hebben er lang over zitten na te denken om het laatste bericht vanuit Zuid Amerika in het spaans te tikken, maar om het voor jullie (en ons) makkelijk te houden zien we hier vanaf.

Naarmate de reis vordert wordt het enthousiasme er toch minder op om een lang verhaal te typen en als je dan ook nog eens dik een half uur op zoek bent naar een internetcafe tsjah dan weet je het wel.

Inmiddels zitten we in Salta in Argentinie, maar goed laten we bij het begin beginnen.

Na een dag te hebben vastgezeten in Potosi, waar niet bijster veel te beleven viel en na nog eens een avondje film kijken hebben we de volgende dag de bus gepakt naar Uyuni. De dik 6,5 uur durende busreis was geen pretje (wel mooi) en we zijn daarom ook blij dat we het asfalt van Chili en Argentinie tegemoet gaan. Uyuni zelf is echt een shithole en hebben daarom meteen een trip geregeld naar de zoutvlakte, oftwel Salar de Uyuni. De eerste dag van de trip was echt spatzuiver en hebben we over vele kilometers zoutvlaktes gereden, waarbij een zonnebril echt noodzakelijk was. De trip deden we natuurlijk samen met onze vriendjes Joost en Janoek (en 2 duitsers) en dit leverde schitterende foto´s op. Onder andere in ons boxershort over de zoutvlaktes gerend en enorm veel afgelachen. De 1e nacht brachten we door in een hotel dat helemaal uit zout bestond. De 2e dag hebben we vooral veel woestijn, bergen en meren met flamingo´s gezien. Ook was er een zeker persoon die bijzonder veel poepjes moest laten die dag en na een aantal uur trok de chauffeur het niet meer en begon hij te flippen. De dag brachten we helaas voornamelijk door in de auto en eerlijk gezegd waren we dan ook blij onze slaapplaats bereikt te hebben. Het licht stopte er helaas al om half 9 savonds mee en zodoende kwam het voor dat we op een zaterdagavond al voor 9 uur te bed lagen! Misschien wel goed, aangezien de volgende dag de wekker al om 4 uur stond. Onze chauffeur had er namelijk zin in en besloot tijdig te vertrekken. De eerste stop om 5 uur snachts was bij een aantal geisers, waarvan we helaas weinig gezien hebben, omdat het zo donker was. Tegen 7 stond het ontbijt op ons te wachten. althans dat dachten we, totdat onze chauffeur ons doodleuk mededeelt dat hij ons ontbijt heeft vergeten in het hotel. Wat een mannetje. Vervolgens trokken Janoek Stevens en Joost Wouters het allemaal niet meer en barstte de chauffeur in tranen uit. Joost en Jnaoek zijn een lekker stelletje samen. Zoals jullie aan de achternamen van de 2 kunnen zien waren ze eerder al geen gelukkig stel samen bij Psv en we kunnen jullie vertellen dat deze 2 dan ook geen eeuwig leven hebben samen. Grapje hoor..

Vervolgens hebben we nog wat tijd doorgebracht in de thermosbaden wat wel erg lekker was. Al met al waren we toch blij dat de trip erop zat. Dag 1 zullen we nooit vergeten, want die was echt geweldig.

De trip eindigde in San Pedro de Atacama in Chili. We hebben er lang over gedubt, maar besloten toch om nog een week Chili mee te pakken. In San Pedro zaten we in een heel relaxed hotel . Daan heeft deze avond een leuk engels meisje ontmoet wie hij later nog eens zou tegenkomen. Dinsdag hebben we een exursie gedaan naar een meer wat voor 100% uit zout bestond en je gewoon in kon drijven! Daarna zijn we naar 2 meteorietkraters gegaan waar Daan met een fabelachtige salto is ingedoken. Als laatste hebben we nog een klein stukje zoutvlakte bezocht, alwaar we de zonsondergang hebben bewonderd.De laatste avond hebben we onder de ziedende leiding van Joost heerlijk gebbqt.

Woensdag was het tijd om afscheid te nemen van elkaar en zijn Daan en ik voor een 23 uur durende reis naar Santiago verder gereisd. Een heerlijk reis gehad, maar slapen kwam er voor mij in ieder geval weer niet van. Op het busstation in Santiago kwam er wederom een afscheid tussen mij en Danielson en weer was een meisje de spelbreker. Daan bezocht zijn engelse meisje van San Pedro in Santiago en ik ging richting het strand van Vina del Mar. Helaas kwamen de weersverwachtingen van internet niet uit en kwam het kwik niet hoger uit dan een schamele 14 graden. De hele dag heb ik vervolgens de toerist uitgehangen en alle toeristische attracties bezocht. Vina del Mar was zonder het strand bezocht te hebben toch eigenlijk een heel leuk stadje. Daan heeft deze avond tot 3 uur snachts tevergeefs gezocht naar het meisje, maar vond haar dan toch. Helaas voor hem vertrok zijn om 4 uur snachts richting het vliegveld. Donderdag heb ik een bezoekje gebracht aan Valparaiso, wat op 5 minuten afstand ligt van Vina (zoals wij het liefkozend mogen noemen). In Valparaiso ook weer de toerist uitgehangen en nog een marinemuseum bezocht. Valparaiso zelf bestaat uit vele soorten van liften die je van berg naar berg brengen. Leuk voor 1 dag, maar persoonlijk heb ik meer met Vina. Daan kwam donderdagmiddag aan in Vina en is tevergeefs met zijn backpackop de hele dag op de rug op zoek gegaan naar mij, maar dat zal hem leren mij wederom in de steek te laten. Uiteindelijk heb ik hem na 6en een mailtje gestuurd en kwam hij vanuit Valparaiso naar mijn hotel. Savonds zijn we naar het werkelijk waar schitterende casino van Vina geweest, en zelfs op slippertjes zijn de heren welkom hoor. Een erg leuke avond gehad op koninginnedag, ook omdat het de volgende dag 1 mei was en zoals iedereen weet is dat natuurlijk dia de trabajo. Een paar leuke meiden ontmoet bij wie we tot laat om een afzakkertje gezeten hebben.

De volgende dag uitgenodigd om op verjaardag bij 1 van de meiden te komen wat ook bijzonder geslaagd was. Zaterdagnacht maakte Daan het bijzonder bont door niet voor 12 uur smiddags terug te komen en zodoende wij onze checkout noodgedwongen tot 1 dag later moesten uitstellen. Toevallig kwam ik Daan op weg naar een koffietentje tegen en de jongen was stom maar dan ook stomdronken! Bizar! Daan heeft vervolgens de hele dag op bed gelegen en ik heb afscheid genomen. Later die avond ben ik weer naar het casino geweest en won ik zelfs de bingo en dat hebben de mensen geweten! Nog weer later zijn Daan en ik elkaar in een kroegje toevallig tegen het lijf gelopen.
Maandag hebben we dan toch de bus vanaf het gezellige busstation in Santiago genomen voor de 6 uur durende trip naar Mendoza (Argentinie).

Maandagavond in Mendoza aangekomen in het Mendoza Inn en uiteten geweest bij restaurant Florencia. Dinsdag was sportdag voor ons en hebben we getafelvoetbalt, getafeltennist, geroeit en voetbal gekeken. Woensdag 6 mei (mijn zogenaamde verjaardag) hebben we een bike en wijntour gedaan en 3 wijnbodega´s bezocht, olijvenbodega en een Sjakie chocoladefabriek.
Hier hebben we 2 Eindhovenaren (Patrick en Tobias!) leren kennen en daarmee hebben we savonds de pizzaparty in ons hostel mee gevierd. Hiervoor hebben nog wat een op een terrasje gedronken en raakte ik in gesprek met 4 oudere mannen op een bankje tegenover ons. Bij het afscheid nam de oudste van het viertal (92 jaar) afscheid met een kus op mijn wang, erg lief. Tequila vloeide rijkelijk op de party, want je wordt tenslotte maar 1 keer in je leven 25. Daarna nog uitgeweest, maar in Argentinie begint het nachtleven niet voor 3 uur!
Donderdag wederom een hereniging met Joost en Janoek, die geen genoeg van ons kunnen krijgen en eerlijk gezegd geef ik ze geen ongelijk. Een heerlijk wijntje in het park gedronken en savonds kwam Joost weer in actie met een heerlijke Argentijnse bbq. Na het uitgaan deze avond stapte ik uit de taxi en viel ik een goot van Caracas tot Buenos Aires. Mijn rechterbovenbeen is momenteel beschadigd en de dokter vertelde me dat ik nooit meer op mijn oude voetbalniveau zal terugkeren en dus ook nooit meer een schot van boven de 100 km per uur zal kunnen produceren. Vrijdag hebben we nog een hoop van de stad gezien en geshopt en savonds de bus naar Salta gepakt. Tot nog toe is Mendoza trouwens voor ons het paradijs op aarde. De meiden die hier rondlopen zijn onbeschrijflijk en weerzinwekkend mooi!

De bus naar Salta op het nippertje gered en lekker 19 uur reizen. In Salta aangekomen kon de taxichauffeur ons hostel niet vinden en zo doende duurde het even voor we onze intrek konden nemen in Hostel Salta por Siempre. De hostels in Argentinie zijn tot nu toe echt megagoed. Die avond hebben in het hotel een heerlijke bbq gehad en zijn we weer wat bekende engelse gasten tegen het lijf gelopen. Onder andere een jongen die enorm veel op John Terry lijkt en we ook samen Chelsea mee gekeken hebben. Nou als Barcelona dan in de laatste minuut een goal maakt, dan kan ik je vertellen dat je niet naast vriend John moet zitten.
Zondag weer eens een keer met de teleferico een mooi punt van Salta bezocht. Geweldige uitzichten over de stad en een heerlijk sfeertje. Onder andere nog proberen Yuri van Gelder proberen te evenaren in de ringen voor de eerste keer in ons leven getaekwondod (moeilijk woord).
Savond afscheid genomen van onze engelse maten en de stand van yathzee bijgewerkt tot 83-68!
Vandaag hadden we een archeologisch museum willen bezoeken, maar die is helaas dicht maandags. Hebben toen veel gelopen in de stad en een frisje gedronken rondom plaza 9 de de Julio, een erg leuk en mooi pleintje. Heb toen Daan nog maar eens gek gemaakt met tafeltennis en de stand momenteel 9-0. Helaas Hosstes voor jullie, maar momenteel verkeer ik in een bloedvorm. Morgen een herkansing van het museum en om 3 uur smiddags pakken we de bus naar Iguazu. Straks bezoeken we nog een magicshow, maar dan mag ik er nu wel een eind aan gaan breien.

Video´s gaan heel snel volgen en dat is beloofd!