Prostituees, Pablo Escobar en Plastische chirurgie

Na lang te zijn weggeweest laten we nu dan weer eens wat van ons horen en nog altijd vanuit het fijne Colombia.

Het lijkt alweer een eeuwigheid geleden maar woensdag 21 januari besloten we om een kijkje te gaan nemen in het uitgaansleven van Cartagena. Helaas kwamen we erachter dat er tamelijk veel prostituees in de bars en discotheken rondliepen. Meestal werden deze vergezeld met een oud en vies mannetje.
Donderdag zijn we met een speedbootje naar Playa Blanca (mooi en rustig eilandje) gevaren. Op het eind van de middag zouden we weer worden opgehaald door de boot, maar vanwege een te harde wind en dus te wilde zee vaarden er geen boten meer. En zo kwam het doemscenario van Texel alweer bovendrijven. Gelukkig was er een aardige kerel die ons met zijn terreinwagen via een hachelijke weg en een pondje weer terugbracht aan de wal. Op het strand hebben we 2 finnen en een deen ontmoet waar we in de avond mee zijn uitgeweest. Vrijdag hebben we uitgecheckt en zijn we nog wat wezen chillen in de oude stad. Half 8 in de avond hebben we de nachtbus gepakt naar Medellin.

Medellin wie kent de stad niet..
De drugsstad van Colombia bij uitstek en natuurlijk de stad van Pablo Escobar, althans dat was het. Momenteel is de stad een stuk veiliger en zijn de criminaliteitscijfers sterk gedaald.
Om 6 uur smorgens aangekomen in Medellin en in alle vroegte op zoek gegaan naar een hotel. Aangekomen in het hotel zagen we nog allerlei mensen terugkomen van het uitgaan. Hierop besloten wij ons zelf ook te trakteren op een potje.
Verder hebben we die dag de stad verkend, rondje metro en kabelbaan zodat we een beetje een indruk kregen van de stad.
Ook hebben we nog een park bezocht met daarop 23 grote bronzen sculpturen van vooral dikke mensen gemaakt door Fernando Botero. Fernando Botero is de grootste kunstenaar van Colombia en is tevens de grootvader van Santiago Botero (de berggeit van weleer in de Tour de France).
In het nachtleven waren we van plan de stad gek te maken met onze moves, maar onfortuinlijk word er hier voornamelijk salsa gedraaid waar onze heupen duidelijk nog aan moeten wennen.
Zondag hebben we rondgedoold en in de namiddag hebben we ons getrakteerd op een stokboord met kruidenboter en Hollandse kaas. Het leek die avond een rustig avondje te worden, totdat we 11 jongens tegenkwamen die vroegen of we zin hadden met hun op pad te gaan. Al snel kwamen we erachter dat deze jongens op hetzelfde geslacht vielen en dit resulteerde van de ene gaybar in de andere gaybar. Vooral Daan moest het die avond ontgelden met een hoop petsen op zijn bil. Sinds die avond twijfelt Daan sterk over zijn geaardheid.
Maandag 26 januari zijn we naar het dorp Guatape geweest. Op de heenweg kwamen we een wat vreemde rots tegen. Deze rots telde maar liefst 800 treden en Robin en Jelle zagen er dan ook als een beer tegenop. Daan daarentegen in de bloei van zijn leven stond te popelen.
Boven was het uitzicht schitterend met een uitzicht over allemaal kleine eilandjes. Het leek wel een soort van duizendeilandenrijk.
De reis vervolgens met een sportwagen vervolgd naar Guatape. Een dorp met een groot meer en grappige 3d huisjes. Hier hebben we gewaterfietst en hebben we heerlijk op het water rondgedobberd.
Dinsdagmorgen hoorde Robin dat hij zich de volgende dag al moest melden in Cartagena voor zijn zeiltrip terug naar Panama, dit kwam een dag eerder dan verwacht. We hebben toen eerst een paar uur op het dakterras van de zon genoten en hebben toen een laatste ronde door de stad gemaakt en zowaar ook nog een museum bezocht. Robin zijn verblijf eindigden we met het kaartspel dat hij ons geleerd heeft genaamd Azzholen, en meer dan verdiend werd hij dat.
Snikkend hebben we hem savonds op de bus gezet en wisten we hem nog te verrassen met een fles rum. We gaan hem toch wel een beetje missen en van nu af aan moeten we het weer met zijn tweetjes zien te rooien.
Na het afscheid zijn we met het hele hostel naar een live optreden van een salsa band geweest.

Woensdagmorgen werd het voor ons ook weer tijd om verder naar het zuiden te reizen. Dwars door de cafeteria zone via Pereira zijn we naar het kleine en kleurrijke dorpje Salento gereisd. In het restaurant viel het licht uit, waardoor we romantisch bij kaarslicht hebben gedineerd. Later nog een potje geliberd wat toch eigenlijk wel leuker is dan poolen.
Donderdagochtend zijn we de heuvel van Salento opgelopen voor een mooi uitzicht. Vandaag wouden we eigenlijk een koffieplantage bezoeken, maar we hoorden de vorige dag van iemand dat je hier een ontzettende mooie wandeling kon maken. Volgens hem kon je bijna niet veel mooiers zien in Zuid Amerika.
Achterop een jeep staand zijn we naar Valley Cocora gereden.
Een prachtige wandeling gemaakt langs de groene omgeving, mooie watervallen, glibberige wegen, rotshellingen en krakkemikkige bruggetjes.
Je kon uit 4 routes kiezen en wij besloten voor de langste route van 9.1 km te gaan. De laatste paar kilomter was het best af zien en ging de weg stijl omhoog. Uiteindelijk aangekomen in het dorpje en vanuit hier dachten we de jeep terug te pakken, maar we kwamen bedrogen uit en er was geen vervoer te bekennen. We zijn toen als gekken weer 9.1 km naar beneden gesprint en konden nog net voor het donker de laatste jeep terug pakken. Eenmaal terug hoorden we dat in het dorp waar we waren tot 4 jaar terug de guerilla actief was.
Savonds hebben we een aantal dingen uitgezocht op internet en weer geliberd.
In een kroegje met 2 meiden aan de praat geraakt, waarvan 1 heel schattig meisje van 22 jaar en de respectabele lengte van 1.45. Bij de meiden thuis nog een spelletje domino en hoogste bladden gespeeld.

Vrijdag werd het weer tijd om door te reizen naar Cali. De stad van de salsa, plastische chirugie en mooiste vrouwen van Colombia. Ontzettend veel vrouwen en meiden in Colombia zijn gezegend met een flinke borstgevel. Erg veel van hun hebben echter silliconen, maar goed het is wel grappig om naar te kijken. Tot aan Cali liep de reis voorspoedig. In de taxi liet de chauffeur per ongeluk zijn taxi naar achter rollen, waardoor we zachtjes tegen de bumper van een andere taxi rolden. Na veel puta's over en weer door naar het hotel. Helaas had Jelle niet helemaal het goede adres van internet overgenomen, waardoor de zoektocht wat bemoeilijkt werd. Rond 4 uur ingecheckt in een net nieuw keurig en verzorgd hostel. We sliepen op de kamer met de nutty professor en zijn dochter, die elkaar na jaren weer hebben terug gevonden in Cali.
Vrijdagavond uitgeweest, maar we ondervonden net als in Medellin dat salsa hier toch echt de ´klok´ slaat.
Teruglopend naar het hotel kwamen we veel straatprostituees tegen en het niet meer verwachtend gelukkig ook nog de mannen verkleed als vrouw.
Zaterdag is Jelle samen met een italiaanse mafketel, zwitserse sekstoerist (ook al ontmoet in Medellin) en zijn chatvriendin uit Cali naar de dierentuin geweest. Daan probeerde ondertussen zijn spaans wat op te vijzelen. Zaterdagavond zijn we met een engels stel naar de salsamekka buurt van de wereld geweest: Juanchito.
Ontzettend chique en vooral toegekeken. Zondag naar het winkelcentrum ChipiChape geweest en vooral rondgekeken op de terrasjes. In de supermarkt heeft een colombiaans jongetje zijn zus nog gekoppeld aan Jelle en om 22.00 afgesproken in een bar. Helaas wou Daan niet erg opschieten en zo gebeurde het dat ze al weg was voordat wij arriveerden. In dat barretje waren we wat poker op de televisie aan het kijken, totdat het werd onderbroken door een nieuwsflash vanuit Cali.
In het centrum was er een bom ontploft bij een politiebureau. De schade viel gelukkig mee en er waren 10 gewonden, maar was toch even schrikken.
Maandag zijn we met het engelse stel naar San Cipriano geweest. Langs het dorp grenste een spoorrails met daarop een soort van pallet met wieltjes, die aangedreven werd door de achterwiel van een brommer, waarop we vervoerd werden.
Eenmaal aangekomen begon het te hozen en zou het niet meer droog worden. Eerst een tijd onder een afdakje gezeten, maar besloten maling aan het weer te hebben. Onze spullen ergens gedropt en vervolgens in de stromende regen getubed door de rivier. Op de terugweg sociaal als we zijn 4 britse personen voor laten gaan in een bus. Wij zijn toen nog maar even 1 van onze favoriete bezigheden gaan doen koekjes uitdelen aan minder bedeelde kinderen. Terug weer in een vreselijk hobbelende bus, dit in combinatie met een wilde buschauffeur (zijn ze bijna allemaal hier) en weinig beenruimte.
Zouden vandaag verder reizen, maar besloten om toch nog een nachtje te blijven. Hadden even geen zin om de hele dag te reizen en gunnen ons nog 1 rustig dagje. Mede het lekkere weer dat we hier hebben en de double date die we vandaag hebben maakte dat de beslissing een stuk gemakkelijk. De double date zal plaats vinden met het chatvriendinnetje van de sekstoerist en het meisje van de supermarkt.

Morgen reizen we door naar San Augustin en het moet raar lopen als het volgende bericht dat we schrijven niet vanuit Ecuador komt. We zijn een tijdje bezig geweest met het schrijven en als jullie het niet erg vinden plaatsen we de foto's vanavond en voor jullie dus morgen.