Daan is bijna jarig zet hem op de pot

Allereerst zijn er wat nieuwsgierige aapjes (Per en Jan) die willen weten hoe de date is verlopen.
Tsjah wat kunnen we er over zegggen..
Voor 1 van de 2 liep de date uit op een deceptie en de beste jongen vertrok dan ook gedesillusioneerd het toneel. De andere daarentegen was uiterst succesvol en heeft tot in de vroege uurtjes (5 uur smorgens) onder andere proberen de colombiaanse dansen onder de knie te krijgen.
Probleem was wel dat we deze morgen om 7 uur op moesten staan, aangezien de bus nou alsmaar verder gaat.
Vanuit Cali vertrokken we richting Popayan. We hadden wel de allertraagste bus van allemaal uitgekozen en stopte op ieder plekje. Aangekomen in Popayan hoorden we 1 minuut voordat we vertrokken richting San Augustin dat de weg na San Augustin te dramatisch voor woorden was en je het beste weer terug kon gaan naar Popayan om van daar dan weer verder naar het zuiden te reizen. Toch besloten om in te stappen, maar de weg naar San Augustin was ook al belachelijk slecht en dat ook nog eens met een jankende baby aan boord. Jelle trok het totaal niet meer en beveelde de busschauffeur onmiddelijk te stoppen en zijn dan ook na 20 minuten uitgestapt. San Augustin is een archeologisch park met allemaal graftempels en tombes en schijnt 1 van de 6 bezienswaardigheden te zijn in Colombia die je gezien moet hebben. Goed wij hebben het met de foto's gedaan. In Popayan is ons vooral bijgebleven dat er in elke straat 10 schoenenwinkels naast elkaar zitten. Volgende morgen vertrokken naar Pasto (geboorteplaats van Pasta) en hebben daar zon beetje het lekkerste gegeten tot zover (een steak).
Na Cali hadden we Colombia eigenlijk wel gezien en waren we toe aan Ecuador.
Colombia is echt boven verwachting geweest en onze gezamenlijke 3 hoogtepunten zijn:

- Tayrona Park
- Oude stad van Cartagena
- Cafetaria Zone

Maar goed aan alles komt een eind, tevens lonkt er ook weer een nieuw begin voor ons: Ecuador.

Vamorgen stonden we op en hadden we het koud en besloten om voor het eerst in 6 weken tijd overdag een lange broek aan te trekken. Vrijdag van Pasto naar Ipiales van waaruit we de taxi pakten naar de bordertown. 10 meter voor waar we eruit willen rijdt er nog een mafketel tegen onze taxi.
De overgang van Colombia naar Ecuador ging verrassend gemakkelijk en werden geen enkele keer gecontroleerd.
Bij de douane kwamen we een engels stel tegen die we ook al in Popayan en Pasto waren tegenkomen. Na de overgang zijn we met hun verder naar Otavalo gereist.
Otavalo staat bekend om zijn zaterdagmarkten, wat 1 van de grootste van heel Zuid Amerika is.
Helaas lag het wel op 2500 meter hoogte en koelde het savonds flink af. Ook lopen alle vrouwen en mannen in precies dezelfde kledendracht. Zaterdag allereerst de markt bezocht met alleen maar Ecuadoriaanse spullen. Elk kraampje leek ontzettend op elkaar en daarvan 1000 door de stad heen. Smiddags is Jelle naar de kapper geweest en kwam hij erachter dat aan de andere kant van de stad de voedselmarkt was.
Even verderop was er daarna nog de markt met alle gewone spullen. Bizar om mee te maken dat gewoon de hele stad bezaaid is met allerlei kraampjes en elke inwoner wel zijn eigen kraampje lijkt te hebben.
In de avond zijn we naar een hanengevecht geweest wat eigenlijk helemaal niet leuk is om te zien. Na 2 gevechten hielden we het dan ook voor gezien. Daan had ineens ontzettend last van zijn poot (opgelopen na een lange wandeling met nieuwe schoenen) en besloot naar huis te gaan. Jelle is nog naar een grote tent geweest met folclorica musica. Ecuadorianen huppelen maar wat achter elkaar in een rondje.
Zondag stond Jelle al voor de 10e keer achter elkaar eerder op dan Daan en hebben Indurain en Botero een mountainbike gehuurd en wouden we een 18 km lange rit naar laguna mojandas rijden op een hoogte van 3800 meter. Helaas was na 3 km de pijp helemaal leeg bij Indurain. Het was ook wel ontzettend stijl, de weg was slecht en de fiets was ook niet alles. Zijn toen 5 km naar laguna San Pablo gereden.
Zondagavond hebben we voor het eerst in tijden tv gekeken en hebben o.a. Rocky gekeken.
Maandagochtend nog een paar goede daden verricht. Als er een bedelaar ons maar lang genoeg staat aan te gapen zijn wij wel weer zo goed om een kleinigheidje te geven.

Maandagmiddag de bus naar Quito gepakt (wederom met het engelse stel) en daar verbleven we in een hostel precies tussen de oude en nieuwe stad.
Maandagavond de stad verkend en een biertje gedaan op het dakterras. Dinsdag met de teleferico naar een hoogte van 4100 meter gelopen en in de middag nog wat geslenterd in de oude stad. De oude stad van Quito is een beetje vergelijkbaar met die van Cartagena. Veel pleintjes, mooie gebouwen en balkonnetjs. Het jammere is dat Quito een stuk groter en drukker is. In de avond zou er een pokertoernooi zijn in het casino, maar dat was er niet. Hebben toen wat roulette gespeeld. Daan ging met 20 dollar ros naar huis en Jelle met een schamele 5 dollar winst. Woensdag naar Mitad del Mundo geweest oftewel de Evenaar oftewel MatsMoos (scherp G).
La Mitad del Mundo is een denkbeeldige lijn, waarnaar het land genoemd is, en die onze aarde in twee halfronden snijdt. Op de heen en terugweg opgestaan voor zwangere vrouwen, vrouwen met kinderen, kreupele en oudere mensen.
We hebben ons die avond op een pilsje getrakteerd in de nieuwe stad en kwamen we grappig genoeg Hoss nog tegen die gestopt is bij LF Stam en hier een Aziatische broodjeszaak is begonnen. Ook kwamen we er weer achter dat het af en toe lastig is te communiceren in het spaans en je moet lullen als Slatman om het gesprek gaande te houden.
Donderdag een werkelijk waar schitterende kathedraal bezocht in de oude stad en smiddags op een terras in de Mariscal yathzee gespeeld onder een overdekt terras, aangezien het weer eens is gaan regenen. De battle duurt maar voort helaas hebben wij nog niet de 102-99 bereikt, maar staat het bij ons al 6-4 voor Jelle.
Hierna gingen we naar Carlos El Carnicero (De Slager)in een Argentijns Steakhouse, om hier een Filet Mignon van +/- 750 gram, waar zelfs de heer Pijl moeite mee zou hebben, te verorberen! Hier allebei aan de rode wijn gezeten.. Op aandringen van Carlos.. Jammie!

Vrijdag waren we toe aan iets nieuws en zijn we via een lekker wiebelig wegje naar Tena gereden, midden in de Amazone.
Tena kan heel warm zijn, maar kent ook aardig wat tropische regenbuien.
We merken dat we op ze tijd een beetje lui worden en steeds langer uitslapen. Dat betekent dus tijd voor actie en dat gaat in Tena dan ook gebeuren, maar niet voor we vrijdagavond even de stad verkennen. We zijn een ontzettende leuke en mooie Ecuadoriaanse tegenkomen die al 7 jaar in Denemarken woont en ze heeft ons uitgenodigd zondag haar verjaardag te vieren bij haar familie. Het grappige is dat Daniel die dag ook jarig is en het dus dubbel feest is. Daan heeft zaterdag zijn familie even gebeld en Jelle heeft de Beer en Miesjel even gesproken, hierna hebben we de caves van Jumandi bezocht. In de caves was het pikkedonker, krap en liepen er tal van watervalletjes. Volgens de gids kon de camera wel mee, maar na 1 minuut lag Daan al met zijn laarzen en zijn snuffert in het water. Jelle wist het tot 1 minuut voor het einde van de rondleiding met zijn slippers en als enige zonder zaklantaarn vol te houden. Gelukkig was de camera toen al ingeleverd bij de gids die duidelijk meer grip had dan ons.
Op de terugweg Peking Express nagebootst, maar niemand die ons mee wou nemen en zodoende de bus gepakt en dus meteen al gediskwalificeerd.
Vandaag is het valentijnsdag en schijnt het heel druk te worden in de discotheek. Wij echter laten verstek gaan omdat er morgen een 26 km lange raftingtocht op ons te wachten staat en hierna hebben wij dus het zogenoemde feestje, waarbij Jelle met de 75 jarige moeder mag dansen.
Dinsdag zullen we wellicht verder reizen naar Banos.
We zijn erg slecht in samenvatten en zodoende is het weer een verhaal van hier tot aan Tokio geworden. Foto's hopelijk maandagavond voor jullie!

Az draait trouwens zo beroerd nog niet, maar zie net dat de Koef er 2 ingeprikt heeft tegen zijn oude cluppie. Toch leuk voor die jongen.